Czym jest overgrooming?
Overgrooming to przesadne wylizywanie lub wyskubywanie futra – przez siebie (auto-grooming) lub przez towarzysza z grupy (allo-grooming). Może prowadzić do:
Nie jest to zachowanie typowe w zdrowej grupie koszatniczek – zawsze warto ustalić jego przyczynę.
Najczęstsze przyczyny nadmiernego groomingu
Stres i zaburzenia behawioralne
Koszatniczki to zwierzęta bardzo wrażliwe na stres. Przeprowadzka, brak bodźców, zbyt mała klatka, nuda, hałas – wszystko to może prowadzić do kompulsywnego auto-groomingu lub „nękania” towarzysza przez zbyt natarczywe wylizywanie.
Uwaga: Osobnik zestresowany groomuje siebie (lub kogoś innego) do momentu uszkodzenia skóry. To może przypominać OCD (zaburzenia obsesyjno-kompulsywne) znane z innych gatunków.
Hierarchia i dominacja
Czasem dominująca koszatniczka używa groomingu jako narzędzia kontroli. Gdy jedno zwierzę ciągle liże drugie w tym samym miejscu – kark, bok głowy, plecy – może dojść do wyraźnych ubytków futra.
Uwaga: Często obserwowane w parach lub małych grupach, gdzie brakuje naturalnych sposobów rozładowania napięć.
Pasożyty i problemy dermatologiczne
Świerzb, wszoły, grzybica – choroby skóry mogą powodować świąd, przez co zwierzę drapie się i wygryza futro. Czasem towarzysz reaguje na zapach choroby, zaczynając intensywnie wylizywać chore miejsce.
Uwaga: W takich przypadkach grooming może być objawem problemu zdrowotnego, a nie jego przyczyną.
Nuda i brak stymulacji
Koszatniczki trzymane w zbyt małych klatkach, bez zabawek i możliwości eksploracji, mogą wykształcić zachowania stereotypowe – m.in. nadmierne wylizywanie futra, gryzienie krat, bieganie w kółko.
Uwaga: Dodatkowo, osobniki „nękające” innych groomowaniem często nie mają nic innego do roboty.
Jak rozpoznać problem?
Obserwuj grupę i zwróć uwagę na:
Co możesz zrobić jako opiekun?
Zapewnij więcej przestrzeni
Koszatniczki powinny mieć dużą klatkę lub regał (minimum 100x50 cm na parę), najlepiej z możliwością wspinania się, kopania i chowania.
Dodaj urozmaicenia środowiskowe
Hamak, tunele, gałęzie do obgryzania, zmiana układu wnętrza raz na tydzień – to wszystko pomaga zredukować nudę i napięcie w grupie.
Obserwuj dynamikę grupy
Jeśli jeden osobnik zachowuje się natarczywie, warto go tymczasowo odseparować (na dzień lub dwa) i ponownie połączyć – czasem to wystarcza, by „zresetować” zachowanie.
Skonsultuj się z weterynarzem
Jeśli widzisz zmiany skórne, świąd, łupież, rany – konieczna jest wizyta u specjalisty. Leczenie dermatologiczne może obejmować:
Czy trzeba izolować agresora?
To zależy od intensywności zachowania i stanu skóry drugiego osobnika. Czasem wystarczy tymczasowa separacja, zwiększenie stymulacji środowiskowej lub zmiana grupy (np. dołączenie trzeciej koszatniczki jako „rozładowywacza napięć”). Tylko w skrajnych przypadkach konieczna jest trwała separacja.
Podsumowanie
Nadmierne wylizywanie futra u koszatniczek to sygnał, że coś w środowisku lub w relacjach społecznych nie działa prawidłowo. Może mieć podłoże behawioralne, zdrowotne albo społeczne – i zawsze zasługuje na uwagę opiekuna. Regularna obserwacja zwierząt, bogate środowisko życia i dobra opieka weterynaryjna pozwolą szybko wyłapać problem i przywrócić koszatniczkom spokój oraz futro w dobrej formie.